Premijera kultnog akcionog filma „Terminator“ održana je 26. oktobra 1984. godine u Sjedinjenim Američkim Državama, označivši trenutak koji je zauvek promenio modernu kinematografiju. Režirao ga je tada još relativno nepoznat Džejms Kameron, a glavnu ulogu tumačio je Arnold Švarceneger kao nemilosrdni kiborg-ubica iz budućnosti. Film, snimljen sa budžetom od samo 6,4 miliona dolara, zaradio je više od 78 miliona širom sveta, postavši senzacija koja je redefinisala akcioni žanr i specijalne efekte. Iako je premijera bila ograničena, film je munjevito privukao pažnju publike i kritike te postao temelj franšize koja traje i danas, a koja je zaradila više milijardi dolara.

Kameron je ideju za film dobio 1981. godine, nakon noćne more u kojoj je metalni skelet izlazio iz vatre – slika koja je postala okosnica „Terminatora“. Zajedno sa producentkinjom Gejl En Herd, kojoj je simbolično prodao prava za jedan dolar uz uslov da sam režira film, razvio je scenario koji je kasnije otkupila nezavisna produkcijska kuća Hemdale Film Corporation, dok je distribuciju preuzeo Orion Pictures. Snimanje je započelo u martu 1984. u Los Anđelesu, sa naglaskom na noćne scene koje su stvarale mračnu i napetu atmosferu.

Švarceneger, tada poznat najviše kao bodibilder, bio je Kameronov izbor jer je savršeno odgovarao ulozi „mašine“ – impozantna fizička pojava i krut, robotski način govora. Glumačku ekipu činili su Linda Hamilton kao Sara Konor, obična konobarica čiji će sin spasiti čovečanstvo, i Majkl Bin kao Kajl Riz, vojnik iz budućnosti poslat da je zaštiti.

Praktični efekti, koje je osmislio legendarni majstor Sten Vinston, dali su filmu upečatljiv izgled. „Stop-motion“ tehnika korišćena je samo za scene pokreta endoskeleta (unutrašnjeg kostura), dok su ostali efekti izvedeni animatronikom i šminkom, što je filmu dalo realističan i zastrašujući ton. Zbog ograničenog proračuna, Orion Pictures nije očekivao veliki uspeh. Film je u prvom vikendu zaradio oko 4 miliona dolara i usmenim putem brzo postao hit. Kritičari su ga hvalili zbog napetosti, tempa i tehničke izvedbe. „Varajeti“ ga je opisao kao „plamteći filmski strip pun virtuoznog zanata“, dok ga je „Tajm“ nazvao primerom „tehno-noira sa dušom“.

Uloga Terminatora lansirala je Švarcenegera među zvezde i donela svetu nezaboravnu frazu: „I’ll be back“. Film je otvorio vrata revoluciji u filmskim efektima koja će kulminirati 1991. godine sa ostvarenjem „Terminator 2: Sudnji dan“.

Uspeh „Terminatora“ pokrenuo je stvaranje čitavog svemira: šest filmova, uključujući blokbaster nastavke, televizijsku seriju „Terminator: The Sarah Connor Chronicles“ i brojne video-igre i stripove. Franšiza je do 2010. godine ostvarila prihod veći od 3 milijarde dolara. Centralna tema – borba čovečanstva protiv Skajneta, veštačke inteligencije koja 1997. pokreće nuklearni rat – ostala je aktuelna i u kasnijim decenijama, s porukom koja je sve relevantnija u doba razvoja stvarne AI tehnologije.

Film „Terminator“ nije samo uspeo da postavi nove standarde u akcijskom žanru, već je i otvorio diskusiju o pitanjima kao što su tehnologija, veštačka inteligencija i sudbina čovečanstva. Njegov uticaj se može videti i u savremenoj kulturi, gde se često citiraju njegovi dijalozi, a likovi iz franšize postali su ikone. Kako tehnologija napreduje, tako i poruke filma o mogućim posledicama ljudske zavisnosti od tehnologije postaju sve važnije.

U svojoj suštini, „Terminator“ nije samo film o borbi između ljudi i mašina, već i duboka refleksija o ljudskoj prirodi, strahu od nepoznatog i moralnim dilemama koje tehnologija donosi. Ova kombinacija napetosti, akcije i filozofskih pitanja učinila je ovaj film bezvremenskim i relevantnim i decenijama kasnije.