Radmila Savićević, rođena 8. februara 1926. godine u Kruševcu, bila je istaknuta srpska i jugoslovenska glumica koja je ostavila neizbrisiv trag u svetu pozorišta i filma. Njena dugogodišnja karijera obeležena je brojnim ulogama koje su joj donela veliku popularnost i ljubav publike. Preminula je 8. novembra 2001. godine, a njen doprinos kulturi i umetnosti ostaje večan.

Savićević je svoju karijeru započela 1946. godine, a prvi put se pojavila na filmu 1961. godine. Njena prva zapažena uloga bila je kao razredna starešina u filmu „Višnja na Tašmajdanu“ iz 1968. godine, koja je privukla pažnju kritike i publike. Međutim, široku popularnost stekla je kao Violeta u seriji „Kamiondžije“ i kao baka Vuka u „Pozorištu u kući“. Osim toga, igrala je i u serijama „Babino unuče“ (1976) i „Vruć vetar“. Krajem osamdesetih godina, tumačila je lik sekretarice Žarke u seriji „Bolji život“, dok je njen vrhunac karijere došao u seriji „Srećni ljudi“ (1993) u kojoj je igrala Ristanu Risku Golubović. Njena poslednja uloga bila je u „Porodičnom blagu“.

Iako nikada nije osvojila prestižnu nagradu „Dobričin prsten“, posthumno je 2003. godine dobila nagradu „Žanka Stokić“ za svoj doprinos umetnosti. Njeni likovi često su bili topli, duhoviti i dobroćudni, a posebno su se isticali likovi žena iz sela, koji su ostavili snažan utisak na publiku. Od 2021. godine, Udruženje Fedis dodeljuje nagradu za najbolju žensku epizodnu ulogu u njenom čast.

Radmila je odrasla u skromnoj porodici, a njena majka Cana bila je krojačica i samohrani roditelj troje dece. Nakon završene škole, pridružila se Kruševačkom pozorištu i uspela je da stekne reputaciju kao izuzetna komičarka. Godine 1947. prešla je u Niško narodno pozorište, gde je nastavila da razvija svoj talenat. Tokom pedesetih godina postala je prvakinja Beogradskog dramskog pozorišta, a podstaknuta savetom reditelja Aleksandra Đorđevića, odlučila je da se bavi i filmom.

Njen filmski debut došao je 1961. godine u filmu „Mica i Mikica“, a nakon te uloge, Radmila se sve više posvećivala televiziji. Uloga Violetе u seriji „Kamiondžije“ iz 1973. godine donela joj je veliku popularnost, a njen lik postao je sinonim za dobrodušnu i mudru ženu iz naroda. Njena sposobnost da tumači složene likove na jednostavan i emotivan način osigurala joj je status ikone jugoslovenske televizije.

Tokom sedamdesetih i osamdesetih godina, Radmila je ostvarila veliki broj uloga koje su dodatno učvrstile njen status u svetu umetnosti. Serije kao što su „Babino unuče“ i „Srećni ljudi“ ostavile su snažan utisak na gledaoce i omogućile joj da stekne status „bake nacije“. Uloga Ristane Riske, brižne žene koja se brine o porodici Golubović, ostala je upamćena po mnogim duhovitim replikama koje su postale deo svakodnevnog govora.

Privatni život Radmile Savićević bio je ispunjen ljubavlju prema pozorištu i porodici. Bila je udata za glumca Božidara Savićevića, a njihova veza bila je podrška njenoj karijeri. Nažalost, preminula je 8. novembra 2001. godine, u 75. godini života, a sahranjena je u Aleji zaslužnih građana na Novom groblju u Beogradu.

Radmila Savićević ostavlja za sobom bogato nasleđe i simbol topline, iskrenosti i jednostavnosti srpskog glumišta. Njeno ime i dalje izaziva poštovanje i emocije, a njena umetnost će nastaviti da živi u srcima publike.